Kapituła Pojednania Polsko-Ukraińskiego

Naszym celem jest wzajemne zbliżenie, tolerancja i współpraca polsko - ukraińska.

Zobacz więcej Zamów konsultację

Co nas łączy

W celu tworzenia nowego modelu relacji pomiędzy Polską a Ukrainą została powołana Kapituła Pojednania Polsko – Ukraińskiego.

W jej skład weszli wybitni przedstawiciele Kościołów, świata kultury, nauki i polityki dzięki czemu znalazła ona poparcie w szerokich kręgach ludzi, o otwartych sercach, rozumiejących potrzebę tworzenia wspólnoty ducha między tymi narodami.

Kapituła promuje działania osób i organizacji, aktywnie uczestniczących w procesie zbliżenia i porozumienia, tolerancji i współpracy polsko - ukraińskiej.

Pierwsze spotkanie członków Kapituły odbyło się 18 marca 2000 r. w Arłamowie k/Przemyśla, gdzie został przyjęty ramowy program działania i zasady wyboru kandydatów do Nagrody Pojednania.

laureate
kafejka

Nagrodą Pojednania jest statuetka, przedstawiająca dwa kwiaty - mak i bławat. Symbolizują one dwa narody, państwa Polskę i Ukrainę, które żyją obok siebie, połączone wspólną historią.

Pragniemy, aby nasze działania przyczyniały się do poszukiwania wartości jednoczących nasze Narody, do budowania wspólnej przyszłości, do twórczego zaangażowania w odbudowanie więzi, odszukiwanie wspólnego dorobku duchowego oraz pogłębienia zaufania i współpracy. Pojednanie, staje się wtedy miejscem spotkania i odnajdywania tego co nas łączy.

Zadania Kapituły:

1. wybór laureatów Nagrody Pojednania;

2. inspirowanie pozytywnych procesów pojednania zachodzących w stosunkach polsko -ukraińskich ze szczególnym uwzględnieniem pogranicza oraz zajmowanie stanowiska wobec istotnych wydarzeń;

3. współpraca z osobami i organizacjami działającymi na rzecz pojednania polsko – ukraińskiego.

Zasady działania:

Decyzje Kapituły podejmowane są kolegialnie.

Sekretariat Kapituły – pełni funkcję wykonawczą m.in.:

1.informuje członków Kapituły o inicjatywach i podejmowanych działaniach;

2. zbiera wnioski kandydatów do nagrody;

3. koordynuje korespondencję, spotkania Kapituły i uroczystości wręczenia nagród.

Warunki wyboru i nagradzania kandydatów do Nagrody:

1. Prawo do zgłaszania kandydatów do nagrody mają : organizacje społeczne, osoby prywatne, organizacje samorządowe;

2. Kapituła wybiera Laureatów poprzez głosowanie członków;

3. Nagrodę otrzymują dwie osoby – jedna ze strony polskiej, druga – ze strony ukraińskiej. Kapituła może przyznać również nagrodę zespołową.

opieka
Zgłoś kandydata

Laureaci Nagrody Pojednania

Pierwszą statuetkę Nagrody Pojednania wręczono Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II podczas audiencji członków Kapituły dnia 7 lutego 2001r. Papież Jan Paweł II, który w życiu codziennym swoją postawą i działalnością sprzyjał pojednaniu różnych narodów i wyznań, z wielkim uznaniem oraz zainteresowaniem odniósł się do idei pojednania, podkreślając, że „to bardzo ważna i potrzebna praca” i czuje się „duchowym Patronem Nagrody Pojednania”

Jerzy Kłoczowski - dyrektor Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej w Lublinie, za dorobek naukowy sprzyjający wzajemnemu poznaniu oraz zasługi w zakresie zbliżenia nauki polskiej i ukraińskiej poprzez organizowane sesje naukowe pod wspólnym tytułem „Między Wschodem i Zachodem".

Iwan Wakarczuk - Rektor Uniwersytetu im. I. Franki we Lwowie, za zasługi w budowaniu dialogu pojednania oraz upowszechnianiu nowego modelu stosunków między Polakami i Ukraińcami. Podejmowane przez niego przedsięwzięcia służą budowaniu partnerskich i przyjaznych stosunków, uczą tolerancji i obiektywnej oceny przeszłości i teraźniejszości.

Społeczność polska i ukraińska miejscowości Mariampola niedaleko Iwano-Frankowska - wysiedleni w 1945r. Polacy od wielu lat utrzymują bliskie kontakty z obecnymi, ukraińskimi mieszkańcami miasteczka, którzy w większości zostali tam przeniesieni po wojnie. To przykład przyjaźni i współpracy społeczności obu narodów.

Jacek Kuroń - członek i założyciel Forum Polsko – Ukraińskiego; uważał porozumienie i pojednanie z Ukraińcami za jedno ze swoich najważniejszych zadań; odegrał wielką rolę w przezwyciężaniu zaszłości historycznych i wielokrotnie wypowiadał się publicznie na rzecz tolerancji i równoprawnego traktowania mniejszości narodowych w Polsce.

Mykoła Riabczuk - krytyk literacki, publicysta i eseista, przyczynił się do przybliżenia ukraińskiemu odbiorcy polskiej kultury; wniósł wielki wkład w promocję Ukrainy, jej kultury i zmian społecznych w Polsce.

Polsko-Ukraiński Batalion Pokojowych Sił Zbrojnych - jednostka oprócz zadań wojskowych, służyła bliższemu poznaniu i zrozumieniu Polaków i Ukraińców. Polsko-Ukraiński Batalion Pokojowych Sił Zbrojnych brał udział w międzynarodowych operacjach pokojowych i humanitarnych.

Paweł Smoleński - dziennikarz, autor książek o tematyce politologicznej, m.in. „Pokolenie kryzysu", "Salon patriotów" czy "Pochówek dla rezuna", autor zbioru reportaży i esejów oraz wielu artykułów na temat stosunków polsko-ukraińskich.

Borys Woźnicki - dyrektor Lwowskiej Galerii Obrazów, znany ze współpracy z instytucjami polskimi, m.in. Muzeum Narodowym w Warszawie i Zamkiem Królewskim na Wawelu; z jego inicjatywy uratowano wiele cennych obiektów polskiego i ukraińskiego dziedzictwa kulturowego.

Jarosław Isajewycz – dyrektor Instytutu Ukrainoznastwa UAN we Lwowie, którego większa część dorobku naukowego poświęcona została analizie stosunków polsko – ukraińskich od czasów najdawniejszych do współczesności.

Adam Daniel Rotfeld - członek wielu towarzystw naukowych, rad redakcyjnych i komitetów doradczych, były Minister Spraw Zagranicznych RP, niestrudzony rzecznik poprawy stosunków polsko – ukraińskich.

Redakcja „Tygodnika Powszechnego” - tygodnik kształtujący opinię społeczną w tematach dotyczących przemian na rzecz tolerancji, ekumenizmu, wolności i demokracji oraz pojednania polsko – ukraińskiego.

Redakcja „Krytyki” - publikuje wiele artykułów, dokonujących analizy wydarzeń historycznych, dotyczących stosunków polsko – ukraińskich oraz współczesnej sytuacji społeczno – politycznej obu narodów.

Jerzy Hoffman - reżyser i scenarzysta, którego film UKRAINA - NARODZINY NARODU to dokument dotykający przełomowych wydarzeń historycznych Ukrainy, przybliżający jej kulturę i obyczaje oraz obiektywnie dotyka momentów trudnej i burzliwej historii.

Bohdan Stupka - aktor, dyrektor Teatru Narodowego im. I. Franka w Kijowie, były minister kultury, podejmujący współpracę z polskim kinem.

Grzegorz Motyka – historyk, pracownik Instytutu Studiów Politycznych PAN, autor wielu publikacji i książek na temat trudnych relacji polsko – ukraińskich w czasie międzywojennym i powojennym.

Ihor Iljuszyn – historyk, kierownik Katedry Stosunków Między-narodowych w Kijowskim Uniwersytecie Slawistycznym, autor monografii, artykułów i publikacji, dotyczących historii stosunków polsko-ukraińskich, budując nowe mosty łączące trudne doświadczenia historii z nowym spojrzeniem w przyszłość we wzajemnych relacjach.

Marcin Wojciechowski - dziennikarz, komentator międzynarodowy, publicysta, reżyser, autor książek i scenariuszy filmów, programów poświęconych tematyce historyczno - społecznej, dotykających ważnych wydarzeń historycznych Ukrainy.

Jurij Makarow - dokumentalista, publicysta, autor i reżyser filmów dokumentalnych, twórca programów społeczno-historycznych, członek Telewizyjnej Akademii Ukrainy, twórca czasopisma „Ukraiński Tydzień”, podejmuje ważne tematy dotyczące stosunków polsko – ukraińskich.

Fundacja św. Włodzimierza Chrzciciela Rusi Kijowskiej oraz Instytut Polski w Kijowie - działania podejmowane ku wzajemnemu poznaniu i pojednaniu obu narodów poprzez promocję różnorodnych form życia naukowo – kulturalnego zarówno Polski jak i Ukrainy, podejmowanie współpracy, przełamywania stereotypów i tworzenia poczucia odpowiedzialności za przyszłość.

Sylwester Porowski - dyrektor Instytutu Wysokich Ciśnień Polskiej Akademii Nauk, badacz oraz działacz społeczny, organizator letnich obozów dla młodzieży ukraińskiej, aktywnie współpracujący z gimnazjum im. Błogosławionego o. Klemensa Szeptyckiego we Lwowie oraz innymi ośrodkami naukowymi w Ukrainie.

Ivan Wasiunyk - ekonomista, członek Komitetu Społecznego w Kijowie na rzecz pojednania między narodami, aktywnie zaangażowany w proces współpracy polsko – ukraińskiej, biorąc pod uwagę wspólną trudną historię.

Katolicka Agencja Informacyjna - agencja religijna, prowadzi działalność informacyjno-promocyjną życia religijnego Kościołów Wschodnich i Zachodnich, stając się wpływowym sygnałem opiniotwórczym dotyczącym trudnych kart historii stosunków polsko-ukraińskich w mediach w kraju i za granicą.

Uniwersytet Narodowy „Kijowsko-Mohylańska Akademia” - ośrodek naukowo-badawczy, kształcący młode pokolenie studentów w duchu pluralizmu poglądów, wolności słowa i otwartości dyskusji; formuje nową świadomość młodych pokoleń oraz buduje więzi kulturowe, realizując wiele programów współpracy na rzecz poznania i pojednania obu narodów.

Prezydium Konferencji Episkopatu Polski - wspiera działalność ekumeniczną i dialog międzyreligijny, troszczy się o zachowanie i rozwój wschodniej i zachodniej kultury chrześcijańskiej; angażuje się w pojednanie polsko-ukraińskie okazując solidarność z narodem ukraińskim oraz duchową jedność ze społeczeństwem Ukrainy.

Paweł Kowal - aktywnie zaangażowany w poparcie dla Ukrainy w trudnym okresie przemian, poprawę międzynarodowych relacji i stosunków polsko-ukraińskich, obiektywnie oceniając wydarzenia.

Leonid Zaszkilniak - historyk, podejmujący tematy dotyczące trudnych aspektów w relacjach polsko-ukraińskich, zaangażowany w poszukiwanie elementów jednoczących wątki historyczne Polski i Ukrainy.

Redakcja Radia WNET i Redakcja Hromadske TV - aktywnie zaangażowane w poprawę relacji polsko-ukraińskich oraz obiektywny przekaz informacji poprzez podejmowanie współpracy dla przełamywania barier, stereotypów i wzajemnych uprzedzeń.

Kongregacja do spraw Kościołów Wschodnich za działania sprzyjające pojednaniu narodów Europy środkowowschodniej, doświadczonych trudnymi, historycznymi wydarzeniami oraz budowanie wspólnej przyszłości na fundamencie prawdy i miłości, szacunku i tolerancji.

Sekretariat ds. Komunikacji, w tym Radio Watykańskie sekcje polska, ukraińska i słowacka – za obiektywny przekaz informacji, podtrzymywanie dialogu międzykulturowego Europy środkowowschodniej, nie ulegając stereotypom i wzajemnym uprzedzeniom.